Het is alweer even geleden dat we een blog hebben getypt om jullie op de hoogte te houden. Maar zoals het al om bekende gezegde luidt ‘time is flying when you’re having fun’. Nou dat is inderdaad waar.

We hebben de afgelopen 1,5 week volop genoten van onze tijdelijke oversteek naar Kazachstan. Zoals we eerder aangaven, besloten we 2 maanden geleden om het zuidelijke gedeelte van Kazachstan over te slaan omdat het te koud was en de wegen onbegaanbaar waren. Inmiddels is het hier heerlijk qua temperatuur en hebben we kunnen genieten van al het moois wat Zuid-Kazachstan te bieden heeft!

Nog meer natuur!

De route was als volgt (zie foto) 

Toen we aan de ronde begonnen wisten we dat we veel mooie natuur zouden gaan zien maar in de 3 weken die volgde hebben we iedere dag bijzondere en mooie natuur mogen aanschouwen. Hieronder wat foto’s  want het is eigenlijk te veel om te vertellen! Jeff heeft inmiddels ook wat filmpjes gemaakt en we hebben een pagina op de website gezet waar hij ze op plaatst. Klik hier om de beelden te bekijken.

Kamperen met nieuwe vrienden

In Bishkek hebben we Tom en Dani ontmoet, het koppel van wie wij de auto gekocht hebben. We hadden vanaf het begin al een leuke klik en omdat we zo’n 3 weken in Bishkek verbleven zagen we ze regelmatig en volgde we op de voet de verbouwing van hun UAZ (het busje wat wij in eerste instantie eigenlijk wilde aanschaffen). Toen we vertrokken spraken we af nog een keer ergens met onze auto’s af te spreken. Die locatie werd Kolsai lake, een prachtig meer in Kazachstan omringd door sparren en dennen. Toen we aankwamen was het iets minder sprookjesachtig… Enorme regenwolken hingen in het gebergte en we schuilden in onze auto waar alvast de voorbereidingen gedaan werden voor het avondeten met zijn 4e. Omdat ze vaak problemen hadden met het busje hadden we afgesproken dat wij tot 19.00u zouden wachten met eten. Een maaltijd verder en 3 uur later dan gepland zagen we in de verte een busje aankomen. Het werd een avond waarin we nog heel lang buiten zaten bij te kletsen onder het genot van een drankje.

Grensovergangen

Voordat we deze meren bezochten hebben we de grens tussen Kirgizië en Kazachstan weer moeten passeren. Zeker omdat dit de eerste keer met de auto was bij een grensovergang leek het ons wel handig om voor een rustige plek te kiezen. Eigenlijk ging het echt super makkelijk, de auto moest wel aan een grondige inspectie ondergaan maar daarna konden we weer lekker door tuffen. Al met al duurde het maar 45 minuten.

Een heel verschil met de grens die we weer zijn overgegaan vanuit Kazachstan terug naar Kirgizië. We hebben eerst moeten worstelen om onze auto tussen de andere auto’s te krijgen die stonden te wachten.  Er stonden mannetjes die zelf een baantje bedacht hadden en 50 dollar probeerde te vangen om je in een zo genaamde ‘fast line’ te zetten. Aan dit soort praktijken doen wij natuurlijk niet mee maar ze kunnen het je dus – in samenwerking met hun eigen volk – heel moeilijk maken om in de gewone rij terecht te komen. We hebben uiteindelijk ons plekje veroverd doordat Femke uitstapte en voor de auto schuin achter ons ging staan zodat die niet meer weg kon rijden waardoor we onze auto er snel tussen konden rijden. Ook hadden we vlak na het oversteken van de grens weer een ‘leuke’ aanvaarding met de Kirgizische politie; een discussie liep dusdanig hoog op dat het eindigde in een kleine worsteling met de politie. We hebben besloten hier een apart blog artikel over te schrijven zodat we alles kunnen vertellen over de corruptie van de politie. 

Onze weg vervolgen

Inmiddels zijn we aangekomen in Bishkek om een kleine tussenstop te maken om ons visa aan te vragen en de laatste inkopen te doen voor we onze weg vervolgen en de Pamir Highway gaan rijden. Deze ligt in Tadjikistan en we verwachten de Pamir in een week of 3 te kunnen rijden. De precieze route weten we nog niet maar we laten het gewoon op ons afkomen!