Het is mei 2019 als we naar Iran reizen. Bij het boeken van de trip naar dit grote Islamitische land hebben we geen rekening gehouden met de ramadan. De ramadan valt tegelijk met onze reis naar Iran. We wisten niet wat we moesten verwachten, maar we kunnen achteraf onze ervaringen delen hoe het reizen is tijdens de ramadan in Iran.

Hier kun je lezen wat onze ervaringen zijn van onze trip naar Iran tijdens Ramadan.

Wat als we honger hebben?

We vragen in ons eerste hostel al meteen hoe het hier gaat tijdens ramadan. De vrouw van het hostel geeft aan dat we ons geen zorgen om hoeven te maken. Het is niet zo dat we nergens eten kunnen krijgen overdag, maar er zullen ongetwijfeld meer eetgelegenheden dicht zijn overdag.
Maar wat als we honger hebben? Dan kunnen we gerust wat eten, al kunnen we dat beter niet opzichtig in het openbaar doen. Het beste is dan om even te eten met je hand voor de mond.
Opmerkelijk is dat ze zegt dat misschien slechts 10% van de Iraanse bevolking aan ramadan doet.

Restaurant bezoeken tijdens ramadan in Iran

Op dag 1 van de ramadan worden we meteen geconfronteerd met het feit dat het ramadan is. Het restaurant waar we wilden gaan eten blijkt nog gesloten te zijn en zal pas vanaf 20.00 of 21.00 open gaan. Van een local krijgen we het advies om naar een restaurant wat verder om de hoek te gaan. Die zou wel overdag open zijn tijdens ramadan. We proberen het, maar staan aan een gesloten deur. Maar op de deur hangt een briefje gericht aan toeristen waarop in het Engels geschreven staat dat we een andere deur aan de zijkant moeten nemen.

We komen binnen in een compleet opgemaakt restaurant, maar zijn slechts de enige gasten op dat tijdstip. Even later komen nog twee andere toeristen binnendruppelen.

De voordeur van het restaurant is gesloten. Op een briefje, gericht aan toeristen, staat dat je via een deur aan de zijkant wel naar binnen kan.

Het eerste restaurant is compleet leeg, Zie jij Femke zitten aan het tafeltje?

Zou de vrouw in ons hostel dan toch ongelijk hebben gehad en dat meer mensen aan ramadan doet dan dat ze zelf aangaf?

Op dag 2 merken we een heel verschil met dag 1. Overdag zien we lokale mensen ‘gewoon’ in het openbaar drinken. En als we even later een tapijten winkel binnenlopen zien we een oude man uitgebreid eten en drinken. Hij verklaart wel nog even dat de hangende tapijten voor het raam voor hem nu even perfect voor beschutting zorgen. Waar we ook komen, overal wordt ons thee aangeboden. Dat is tijdens de ramadan niet anders. En als we dan uiteindelijk ook willen lunchen blijkt wederom dat verschillende eetgelegenheden dicht zijn. Een Iraanse man ziet ons om ons heen kijken en merkt op dat we op zoek zijn naar een restaurant. Hij wijst ons de weg naar een hotel-restaurant dat wel open is.

En dan blijkt ineens dat de vrouw in ons hostel tóch gelijk zou kunnen hebben. Het is op en top drukte in het restaurant, vol met Iraanse mensen. Zo druk zelfs, dat we moeten wachten dat we een tafeltje krijgen.

Doet helemaal niemand mee aan Ramadan in Iran?

Naast het feit dat er veel meer eetgelegenheden dicht zijn tijdens de ramadan, merken we er vrij weinig dat het Ramadan is. Is er dan helemaal niemand die aan ramadan doet hier in Iran? Jawel hoor, maar het zijn er niet veel.

Overal waar we komen, zien we lokale mensen overdag gewoon eten en drinken. Pas na een week komen we de eerste persoon tegen die aan ramadan doet. Onze taxi-chauffeur die ons een half dagje mee op tour neemt, gaf aan dat hij overdag niet eet en drinkt tijdens ramadan. Desondanks, was hij wel zo gastvrij om voor ons een thermoskan thee en koekjes mee te nemen voor onze tour.

Ramadan in de hoofdstad Teheran.

Tegen het einde van de reis door Iran kwamen we terug in de hoofdstad, Teheran. De stad die we nét voor de ramadan verlaten hadden, maar nu meemaken tijdens de ramadan.
Opvallend is dat hier overdag meer gesloten was dan de meer religieuze stadjes als Kashan en Yazd.
Locals vonden het raar dat we makkelijker aan eten kwamen in deze stadjes dan in Teheran. Wat de reden precies is, weten we niet zeker, maar waarschijnlijk ligt het aan de strengere controles in de hoofdstad.

Schuilen voor politie tijdens het eten

Na een dagje rondstruinen op de grote bazaar in Teheran, krijgen we trek. We vinden een klein straattentje die doorgaans kebab maakt, maar nu niets klaar lijkt te maken. Waarom personeel aanwezig als je toch niets klaar hoeft te maken? We vragen of we iets te eten kunnen krijgen. We worden in een hoekje weggestopt en krijgen wat kebab te eten, uit het zicht van de straat. De eigenaar vind het geweldig en komt met een zelfgestookte Whiskey aanzetten. Alcohol, ten strengste verboden in Iran, maar velen hebben het. Zelf gemaakt of duur gekocht bij een dealer. Na een paar shots whiskeys wordt ineens alles onrustig en wordt snel de drank verstopt en moeten wij stil zijn. Er is politie gezien in de straat. Uiteindelijk loos alarm: deze agenten zijn bekend bij ze en zien het een en ander door de vingers. We kunnen rustig verder eten en drinken.

Kortom, er wordt nog maar door een enkeling gevast tijdens de ramadan in Iran. Als toerist zijnde heb je in deze periode minder keuze qua restaurants, maar een échte belemmering is het zeer zeker niet.