Droom jij ervan om wijde wereld in te gaan, volledige vrijheid te hebben en te kamperen waar je maar wilt? Dat is voor vele de ultieme droom, voor ons de werkelijkheid! Hieronder vertellen we meer over onze kampeer avonturen, de voor- en nadelen.

Start van de reis

Afgelopen mei vertrokken wij met onze Suzuki Grand Vitara en daktent uit Bishkek. We kochten de Suzuki van een ander Nederlands koppel in Kirgizië en genieten er iedere dag van. We zoeken de mooiste plekjes op om onze tent uit te klappen. Voor ons is dit leven, vrijheid en bovenal een bijzonder avontuur. En hoewel we iedere dag blij worden van alles wat het wildkamperen in Centraal Azië ons te bieden heeft, zijn er ook wel wat minder leuke kanten aan dit hele verhaal.

Voor de eerste keer slapen in de daktent

Onze eerste nacht wildkamperen was rampzalig. Op een onbekende plek, onbekende geluiden en een land waar de bevolking niet of nauwelijks de Engelse taal spreekt. Een uurtje nadat we besloten hadden te gaan slapen hoorde we opeens gefluister onder de tent. Toen we het raampje open ritste zagen we twee personen wegrennen. Vervolgens werd er van een afstand geroepen en met een zaklamp op de tent geschenen. Geen al te beste start om eerlijk te zijn maar niet getreurd, want een ezel stoot zich niet 2x aan dezelfde steen. We kiezen tegenwoordig zorgvuldiger onze wild kampeer plekken uit, vaak in de buurt van een yurt zodat we niet helemaal alleen zijn. Daarnaast proberen we de tent met daglicht uit te klappen zodat de omgeving nog even de tijd heeft om bij daglicht een bezoekje aan ons en de tent te brengen. Dat klinkt een beetje raar maar we merken dat de lokale bevolking erg nieuwsgierig is en vaak even een kijkje in de tent willen nemen. Soms staan er herders bij onze tent met grote kuddes koeien, schapen of paarden. Inmiddels weten we dat de wekker vroeg zal gaan omdat de dieren, die los rondlopen in het landschap, ons wekken wanneer de zon doorkomt. Iedere dag leren we de geluiden beter te herkennen en vertrouwen we de wereld om ons heen meer.

Inmiddels voelt het normaal om een plekje uit te kiezen in de natuur en dat ons thuis te maken voor de nacht. We koken op ons gasstelletje, maken waar mogelijk een kampvuur. Water om onszelf en de afwas te wassen hebben we in twee jerrycans van 10 liter. Meestal vullen we deze bij openbare waterpompen langs de weg of bij een beekje in de bergen. Daarnaast zijn natte doekjes onze beste vriend en zorgen we dat we altijd een grote verpakking binnen handbereik hebben.

De waarheid

Maar het is niet alleen rozengeur en manenschijn. Er zijn ook minder leuke momenten tijdens het wildkamperen. Soms is het heel koud en regent het dagen achter elkaar. Op die momenten is het doorbijten, en moeten we elkaar aankijken en ons afvragen; “waarom deden we dit ook alweer?” Vooral als we in een stortbui de tent op moeten zetten, of wakker worden van enorme windvlagen. En dan heb je nog het poep- en plasverhaal. Want ja, alles moet in het wild… ook als het regent. Ohja, vergeet de muggen niet. Die vinden het fantastisch als we voor even onze broek naar beneden doen. Dan zien ze hun kans schoon om snel een paar bulten achter te laten. Achteraf moeten we er wel weer om lachen en zijn we trots dat we ook dit weer doorstaan hebben.

Maar over het algemeen genieten we met volle teugen van deze manier van reizen de vrijheid van de auto en het kamperen in de daktent maakt de reis bijzonder en speciaal. We komen op de mooiste plekjes en eten iedere dag met mooi en verschillend uitzicht. Ook hebben we door deze manier van reizen al zoveel leuke en lieve mensen leren kennen. De wereld lijkt klein en veel ‘overlanders’, mensen die over land reizen, kennen elkaar. We gebruiken dezelfde apps om goede kampeerspots met elkaar uit te wisselen en komen elkaar regelmatig tegen op de meest bizarre plekken.

Onze reis is pas net begonnen en we vinden het wildkamperen fantastisch. Volgende week gaan we verder naar Tajikistan op zoek naar nieuwe avonturen tijdens het rijden van de Pamir highway. Een van de meest beroemde en mooiste wegen van Azië, wij hebben er enorm veel zin in en zijn nog lang niet uitgekeken op Centraal Azië.