Iran telt verschillende woestijnen. De bekendste is misschien de Elut dessert, de ‘hottest place on earth’, waar een record van 71 graden Celsius gemeten is. Vanwege de hitte is het niet altijd mogelijk om die woestijn te bezoeken, maar Maranjab is een heel goed alternatief. De Maranjab woestijn is erg leuk door haar diversiteit. Een gebied van steppen met bergen van zandsteen verandert enerzijds in landschap vol zandduinen terwijl de ander kant een gigantisch zoutmeer ligt. In Maranjab kun je van alles bezichtigen. Bezoek de Maranjab woestijn tijdens je bezoek aan Kashan. 

Bezoek de Maranjab nabij Kashan

Vanuit Kashan is het ongeveer een uur rijden om bij de het begin van het natuurgebied aan te komen. Voor 100.000 rial per persoon rijd je, samen met je tourguide, het park binnen. Het kan zijn dat ze om je paspoort vragen ter registratie voor je veiligheid. Heb je die niet bij je? Geen probleem, je kunt wel gewoon verder. Een driver regel je makkelijk en snel in de stad Kashan. De meeste mensen zijn bereid om je voor een kleine vergoeding op en neer te rijden naar de woestijn. Zelf betaalden we €5,- per persoon (3 personen) om op en neer naar de Maranjab woestijn te gaan vanuit Kashan.

Tip: om de hitte te omzeilen, ga pas eind van de middag. Pak dan nog een zonsondergang mee, vanuit de woestijn.

De woestijn bestaat uit meer dan alleen zand

Het leuke aan de Maranjab woestijn is dat het meer is dan alleen duinen van opwaaiend zand. Wanneer je een stuk door het gebied rijdt, kom je namelijk bij een groot zoutmeer uit. Bij grote droogte verdampt het water, waardoor een enorme zoutvlakte achterblijft. Je loopt bijna letterlijk van de duinen met losliggend zand over in een eindeloze vlakte van zout. 

Een verfrissend meloentje tijdens een warme dag op de zoutvlakte in de Maranjab woestijn.

Na periode van langdurige hitte verandert het zoutmeer in een grote uitgestrekte zoutvlakte.

Zonsondergang in de zandduinen van Maranjab

Overdag kunnen temperaturen oplopen tot ver boven 40, of zelfs 50 graden. Einde van de middag is het daarom een goede tijd om naar Maranjab af te reizen. De zon is dan niet meer op zijn felst en de laagstaande zon geeft de duinen een mooie rood-oranje gloed. Laat je voeten diep in het zand wegzakken wanneer je naar de top van de grootste zandduin loopt en zie in de verte de zon langzaam achter de horizon zakken.
In de tussentijd kun je nog even lekker spelen met losliggende zand. 😉

De Maranjab woestijn is een zandbak voor grote mensen. 😉

De bewoners van de woestijn

Tijdens je tocht door de woestijn kom je ze wellicht al tegen. Kuddes kamelen die de vlaktes afstruinen voor de kleine beetjes dorre plantjes die er te vinden zijn. Ze eten van alle plantjes die ze vinden, verwerken het in hun lichaam en de rest werpen ze er via de achterkant weer uit. En daar zijn andere bewoners van de woestijn erg blij mee: de mestkever. Ze rollen bolletjes kamelenuitwerpselen vliegensvlug door het hete zand en onderweg verdedigen ze hun verzameling tegen aanvallende mestkevers. De sterkte mestkever gaat er dan vandoor met de vangst van de dag.

Een groepje kamelen in de Maranjab woestijn.

Deze kameel geniet zichtbaar van een stukje watermeloen. 😉

Slapen in de woestijn. 

Wil je slapen in de woestijn? Dan is de Caravanserai een goede mogelijkheid om als nachtverblijf te kiezen voor de nachtelijke uren in de woestijn. De volgende ochtend sta je vroeg op, zodat je kan zien hoe de opkomende zon haar eerste zonnestralen over de zandduinen strooit, terwijl je tijdens de nacht ontelbare sterren hebt proberen te tellen.