Na ons avontuur als gastheer en -vrouw in het hostel in Cholpon-Ata zijn we vorige week vertrokken naar Bishkek. Natuurlijk hebben we gedag gezegd tegen de vrouw van het winkeltje op de hoek om daarna afscheid te nemen van onze lieve buren. De afgelopen weken hebben we een beetje een idee kunnen krijgen van het leven als een local in Cholpon-Ata. De winkeliers herkennen ons en het voelt fijn om over straat te lopen en af en toe iemand een hand op te zien steken bij wijze van begroeting. Maar als we eerlijk zijn waren die 2 weken ook wel genoeg. We zijn wel toe aan iets nieuws en hebben zin om in een nieuwe omgeving te zitten.

De manager van het hostel heeft ons gevraagd of we in Bishkek ook als vrijwilliger aan de slag zouden willen. Nadat we goede afspraken gemaakt hebben over werktijden (van 17.00- 22.00u) hebben we besloten om van 4 t/m 9 mei marketing opdrachten uit te voeren. In ruil krijgen we natuurlijk weer gratis verblijf en dat bevalt ons prima!

Kamer delen

Bij aankomst in Bishkek horen we dat we bij 2 andere stellen op de ‘dorm’ room liggen. Dat is even wennen omdat we tot nu toe alleen nog maar in privé kamers geslapen hebben. Deze week liggen we dus op een kamer met 8 bedden. Gelukkig valt het allemaal reuze mee en zijn mijn oordopjes inmiddels heilig.

De eerste avond hebben we direct al enorm veel plezier, Jeff en ik worden uitgenodigd om mee te eten. Er wordt buiten gekookt en uiteindelijk zitten we met 9 Nederlanders en 2 Duitsers te genieten van een vers gemaakte risotto en Kirgizische wijn. Eigenlijk vinden we het allemaal heel bijzonder om met zoveel Nederlanders bij elkaar te zijn. Alle stellen aan tafel zijn (net als ons) bezig aan een lange reis en spreken normaal gesproken Engels, dus zo’n avondje Nederlands is ook wel even lekker. Er worden onderling veel tips gegeven die we in de daarop volgende dagen ook zeker gaan gebruiken om een nieuwe reisplanning te maken.

We hebben een auto gekocht!

Zoals we in de vorige blog al vertelde zien we een noodzaak om een auto/ busje aan te schaffen en wat wil het toeval; beide Nederlandse koppels zijn in het bezit van een auto en 1 van hen heeft een nieuw busje aangeschaft (een te leuke Buhanka!). De Suzuki, met daktent, waarmee ze vanuit NL naar hier gereden zijn stond dus te koop. Ik weet niet of het echt toeval is of dat het zo had moeten zijn maar we hebben besloten om de Suzuki 4×4 over te nemen en hiermee verder te reizen. V.a. 20 mei zullen we dan ook verder gaan reizen naar Tadzjikistan en Oezbekistan.
Jeff en Tom (de huidige eigenaar van de Suzuki) zijn buiten de stad al een testrit gaan maken om te wennen aan het schakelen met de 4×4.

Onze nieuwe auto!

De afgelopen week zijn we druk bezig geweest met het kopen van kampeer spulletjes. Op de lokale bazaar hebben we dingen als kookgerei, jerrycans, schoonmaak spullen, een extra deken en een petroleum lamp gekocht. Voor gereedschap gaan we vandaag naar de car bazaar. Hier kun je auto onderdelen en alle benodigdheden voor de auto kopen. Daarnaast is het hier echt heel moeilijk om een klaptafel en wat stoeltjes te vinden dus hier gaan we de komende week nog voor op jacht!

Nieuwe route

Ik vertelde al even dat we rond de 20e verder zullen gaan reizen. De plannen zijn inmiddels weer omgegooid omdat we met de daktent rekening moeten houden met de weersomstandigheden. Ik heb hieronder een grove route gemaakt zodat jullie een beetje een idee hebben van de route. We verheugen ons ontzettend in deze nieuwe manier van reizen! Natuurlijk hebben we al rond gereisd in Canada met een camper en af en toe gekampeerd maar dit is voor ons wel next level. We gaan jullie sowieso stalken met jaloersmakende foto’s van onze Suzuki. Komende dinsdag gaan we hem ophalen, dan kunnen we hem nog even 1x goed laten checken voor we verder reizen.

Warm welkom

Afgelopen woensdag zijn we aangekomen bij het gezin dat we gaan helpen met o.a. Engels en het opzetten van een guesthouse. Bij aankomst verbazen we ons over het enorme huis waar we in terecht gekomen zijn. We krijgen een rondleiding en hebben het gevoel dat we de komende 1,5 week in een paleis gaan wonen. Bakytbek, de heer des huizes, is super gastvrij en vertelt ons alles over zijn nieuw gebouwde huis. Hij heeft alle details van het huis zelf bedacht en laat ons vol trots al zijn souvenirs zien die hij heeft meegenomen van verschillende reizen. Omdat hij voor 2 jaar in Amerika gestudeerd heeft spreekt hij zelf heel goed Engels en voelen we ons meteen thuis. We krijgen een ruime kamer op de 2e verdieping waar we ons installeren en wanneer we beneden komen heeft hij een lekkere Kirgizische lunch gemaakt. Hier kunnen we wel aan wennen, de afgelopen dagen hebben we hard gewerkt aan het bouwen van een website en facebook pagina voor de guesthouse. Hier gaan we de komende week mee verder en daarnaast gaan we foto’s maken en hopelijk een bezoekje brengen aan een heel mooi national park hier zo’n 1,5u vandaan.

Natuurlijk wilde wij onze kookkunsten ook laten zien. Gerecht van de dag: wortelstampot

Samen pronken met de lamp.

Nog 1tje dan!